به نقل از «خبرآنلاین»

یالله یالله؛ نوای آشنای بازار تبریز/ هزینه های زندگی بر دوش باربران سنگینی می کند

تاریخ انتشار: ۸ اردیبهشت ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۴۸۹۲۱۳۱

خبرآنلاین آذربایجان شرقی - سمیه گل محمدی- یکی از مشاغل قدیمی و رایج در بازار تبریز گاریچی یا همان باربری با چرخ دستی است. “یاالله” هم واژه دیرآشنایی است که همه تبریزی ها در بازار شنیده اند. ندای زندگی در بازار است و صدایش سمفنوی چرخ روزگار بر مدار پشت خمیده گاریچی ها.

در ورودی های بازار سرپوشیده تبریز شما می توانید ازدحام گاریچی ها را ببینید، معمولا گاریچی ها در اکثر مدخل های ورودی به بازار تجمع می کنند تا کسی اگر برای حمل و نقل بار خود احتیاج به چهار چرخه داشت، بتواند خبرشان کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

آنها که جوان‌تر و قبراق‌تر هستند، بار بیشتری حمل می‌کنند و پول بیشتری می‌گیرند، آنهایی هم که پا به سن گذاشته‌اند و گرد پیری در چهره و موهای سپیدشان نمایان است با پاهای لرزان و کمرهای خمیده از بار زندگی، باز هم کار می‌کنند اما نمی‌توانند مانند جوان‌ترها فعالیت داشته باشند.

با ۵۰ سال سابقه، بیمه ندارم!

مشهدی احمد نبی زاده، پیرمردی ۹۵ ساله که ۵۰ سالی می شود به کار باربری با چرخ دستی مشغول بوده و در این مدت مشقت های بسیاری کشیده است. درست در ابتدای راسته کوچه ایستاده و دست‌های پینه بسته‌اش را پشتش قلاب کرده و بین گذرها را نگاه می‌کند، از او می‌پرسم که پدرجان خیلی خسته شده ای؟ می گوید: هان! نمیشنوم بلندترحرف بزن. با صدای بلند حرفم را دوباره تکرار می کنم و جواب می دهد: چاره چیست دخترم…

این پیر مرد تبریزی با اشاره به سختی های کار باربری با چرخ دستی اظهار می کند: طی ۵۰ سال سابقه فعالیتم تاکنون بیمه نشده ام ولی خرج زندگی روزمره خودم را در می آورم.

این پیرمرد باربر تبریزی حوصله ادامه صحبت را ندارد، او بی‌توجه به حرف‌ها از ما دور شده و پیاده‌رو را با نگرانی از نبود مشتری بالا می رود.

امرار معاش زندگی با باربری

یکی دیگر از پیرمردان باربری که روی گاری‌اش اول خیابان دارایی در بازار نشسته، به نظر خسته می‌رسد و کتی رنگ و رو رفته به تن دارد، جز او خیلی از بابرها بیکارند و گوشه‌گوشه بازار نشسته‌اند.

آقا زلفعلی نزدیک چهل سال است که در بازار کار می‌کند، می‌گوید: قبلا بارها را روی دوش می‌گذاشتم و جابجا می‌کردم، اما حالا قلبم را عمل کرده و دیگر جان این کارها را ندارم و با گاری‌ هم به سختی کار می‌کنم. اما چه می‌شود کرد باید خرج زندگی خود و خانواده‌ام در تامین کنم.

درد باربران یکی دوتا نیست

یکی دیگر از گاریچی‌های خیابان دارایی تبریز خودش را رجب معرفی می‌کند و می‌گوید: آنهایی که گاری دارند بیشتر باز می‌زنند و درآمد بیشتری دریافت می‌کنند اما هزینه بار بسته به انصاف و جیب مشتری متفاوت است.

او ابراز می کند: درد ما این است که نه بیمه داریم نه قرارداد و نه درآمد درست و درمان داریم. میزان باری که افراد بر دوش می‌برند متفاوت است.

آقا رجب ادامه می دهد: یکی از گلایه‌های باربرها این است که مردم مدام به ما فحش می‌دهند و غر می‌زنند که چرا حواست به ما نیست و چرا گاری‌ات به پای من خورد؟ وسط این شلوغی باید به همه این مسائل توجه کنیم.

رنج بی‌سوادی مان را می کشیم

حسن آقا طرزمی مرد میانسالی که از کودکی در بازار تبریز به پیشه باربری مشغول است، می گوید: کار باربری بسیار سخت بوده و فشارش فراوان، حمل ۵۰۰ کیلو بار نیازمند تنی سالم و سلامت است.

وی با بیان اینکه بسیاری از ما باربران کتک بی سوادی مان را می خوریم، ادامه می دهد: ما چون سرمایه و سواد آن چنانی نداریم مجبوریم برای تامین امرار معاش روزانه خود باربری کنیم.

نهادهای حمایتی از باربران نیازمند حمایت نمی کنند

بهروز قربان وطن یکی از باربران کهنسال خیابان دارایی تبریز هم می گوید: تقریبا ۴۱ سالی می شود که به کار باربری مشغولم و در طول این مدت بیمه نشده ام.

او ادامه می دهد: کارم چنان سخت است که بدنم دیگر تحملش کم شده، حتی از چند ناحیه لازم است عمل شوم ولی چون ناچارم بخاطر آن کار می کنم.

آقا بهروز می گوید: من چون گذران زندگی ام بسیار سخت است از همین برای حمایت به کمیته امداد مراجعه کردم بازاریان هم برایم نامه نوشتن ولی این نهاد حمایتی مرا تایید نکرد، واقعا زندگیم به سختی می گذرد و حتی خرج روزانه ام را نمی توانم تامین کنم.

نقل کالا در بازار تاریخی تنها با گاری میسر است

گرچه امروز باپیشرفت روز افزون تکنولوژی مواجه ایم اما گاری همچنان جایگاه خود را در بازار تاریخی تبریز حفظ کرده است چراکه امکان تردد اسباب در این مکان تاریخی با راه های پر پیچ و خم جز گاری میسر نیست.

سختی های کار برای گاریچی‌های تبریز مشترک است، نبود بیمه، نبود قرارداد، عدم ساماندهی در حوزه کاری خود، نداشتن درآمد مشترک،سختی های بیش از حد در کار و… همه و همه مواردی است که باعث می شود کارگران از کار خود ناراضی باشند اما دلیل مشترک آنها برای اشتغال در این کار، نبود کار مناسب است.

عکس ها: نویده رنجبرانی

48

کد خبر 1626258

منبع: خبرآنلاین

کلیدواژه: تامین اجتماعی کار باربری گاریچی ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۸۹۲۱۳۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

عضو انجمن اقتصاددان ایران: سنگینی بار عدم پرداخت بدهی گازی پتروشیمی‌ها بر دوش مردم است

ایمان زنگنه، استاد دانشگاه و عضو انجمن اقتصاددانان کشور در خصوص بدهی گازی پتروشیمی ها به دولت و لزوم تسویه آن تصریح کرد: با توجه به شرایط تحریمی که در آن به سر می بریم و اینکه دولت به لحاظ منابع مالی در مضیقه است، اهمیت دارد که درآمدهای دولت تأمین شود تا بتواند به تعهداتش برای اداره کشور عمل کند.

وی ادامه داد: دولت همواره تلاش کرده است که خوراک را با قیمت مناسب در اختیار پتروشیمی ها قرار دهد. در حالی که پتروشیمی ها گاز را با قیمت یارانه ای در اختیار می گیرند، انتظار می رود که همراهی لازم را با دولت داشته باشند و تسویه بدهی خود را انجام دهند.

عضو انجمن اقتصاددانان ایران خاطرنشان کرد: متأسفانه برخی هلدینگ های بزرگ پتروشیمی نسبت به پرداخت بدهی گازی خود به دولت بی اعتنا هستند. این موضوع دولت را در انجام وظایفش با مشکل مواجه می کند.

زنگنه گفت: انجام تعهدات دولت از جمله پرداخت یارانه نقدی، یارانه نان و توسعه صنعت نفت در گروی تأمین درآمدهای دولت است. اگر دولت نتواند این درآمدها را در اختیار داشته باشد، با کسری بودجه مواجه می شود.

وی ادامه داد: کسری بودجه به معنای روی آوردن دولت به استقراض از بانک مرکزی است. تمامی این روندها در نهایت به ضرر مردم است. زیرا مردم عادی باید تورم را تحمل کنند. در حالی که پتروشیمی های بزرگ که گاز یارانه ای دریافت می کنند و محصولات شان را در بازارهای بین المللی به فروش می رسانند، حاضر نیستند بدهی گازی خود را بپردازند.

عضو انجمن اقتصاددانان ایران خاطرنشان کرد: این اصلاً قابل قبول نیست که پتروشیمی ها به قیمت بالا بردن تورم و اعمال فشار بر مردم از دادن بدهی گازی خود به دولت اجتناب کنند.

زنگنه گفت: لازم است موضوع بدهی پتروشیمی ها به دولت به نحوی حل و فصل شود تا از بروز مشکلات بعدی جلوگیری به عمل آید. در غیر این صورت، دولت نمی تواند به تعهداتش عمل کند و با کسری بودجه روبرو می شود.

وی ادامه داد: کسری بودجه دولت، فقط موضوع دولت نیست. اثرات آن بر تمام کشور خواهد بود و مردم از آن متضرر می شوند. دولت نگاه ویژه ای به صنعت پتروشیمی کشور دارد. به دلیل اینکه محصولات این بخش قابلیت تحریم پذیری کمتری دارد و صادراتش آسان است. در این شرایط، لازم است پتروشیمی ها نیز به تعهدات مالی شان به درستی عمل کنند و با دولت همراهی لازم را داشته باشند.

زنگنه تأکید کرد: شاید یکی از دلایلی که پتروشیمی ها دیون گازی خود را به دولت پرداخت نمی کنند، این است که به لحاظ مدیریتی ضعف دارند و نمی توانند آنقدر سودآور باشند که به تعهداتشان عمل کنند. همچنین ممکن است شفاف نبودن مسائل مالی آنها شرایطی به وجود آورده است که هزینه هایشان بالا رفته و نمی توانند تعهداتشان را بپردازند. به هر ترتیب، نیاز است که پتروشیمی ها دیون گازی خود را به دولت پرداخت کنند تا دولت نیز بتواند به وظایفش عمل کند.

روابط مالی دولت با پتروشیمی ها همواره مورد انتقادات بسیاری بوده است. برخی کارشناسان به ارائه گاز با قیمت کمینه به پتروشیمی ها انتقاد دارند. آن ها معتقدند، اگرچه دولت نهایت همکاری را با پتروشیمی ها دارد و به آن ها خدمات می دهد، این صنایع به وظایف خود در مقابل دولت، مردم و کشور عمل نمی کنند.

شاهد ادعای این دسته از کارشناسان، همین بدهی 60 هزار میلیارد تومانی پتروشیمی ها به دولت است. این صنایع با امتناع از تسویه بدهی گازی خود به دولت مشکل ساز شده اند. به نحوی که دولت برای انجام وظایفش با محدودیت مالی روبرو شده است.

به زعم کارشناسان، عدم پرداخت بدهی گازی پتروشیمی ها به این معناست که مشکلات ناشی از کم کاری هلدینگ های ثروتمند و بزرگ کشور در پرداخت بدهی هایشان به دولت بر دوش مردم گذاشته است.

به زعم آنان، عدم پرداخت بدهی گازی پتروشیمی ها به منزله دامن زدن به کسری بودجه دولت است که استقراض از بانک مرکزی و تورم را به دنبال خواهد داشت. 

زهرا طوسی